Οι γάτες του Νορβηγικού δάσους απαντώνται στους παλαιότερους σκανδιναβικούς μύθους, στους οποίους διώχνουν μακριά τα ξωτικά από τα αγροτόσπιτα, είναι φύλακες του πολύτιμου βουτύρου, και μεταμορφώνονται σε νεράιδες όποτε βρίσκονται μακριά από τα αδιάκριτα ανθρώπινα βλέμματα. Μάλιστα εικάζεται ότι ένα από τα πολλά παραμύθια των οποίων πρωταγωνιστές ήταν οι γάτες του Νορβηγικού Δάσους ήταν ο πασίγνωστος Παπουτσωμένος Γάτος. Το επιβλητικό τους μέγεθος και το μαγικό τους βλέμμα, τις συνέδεσαν με τους θεούς. Δύο μεγάλες γάτες έσερναν το άρμα της θεάς Φρέγια, που συμβόλιζε την αγάπη, όσο αυτό πετούσε στα ουράνια. Οι γάτες αυτές ήταν δώρο του συζύγου της, Θορ, ο οποίος παρόλο που ήταν ο πιο δυνατός από τους θεούς, δεν μπόρεσε να τις σηκώσει από τη γη, όταν τον προκάλεσε να το κάνει ο θεός Λόκι σε ένα διαγωνισμό δύναμης. Οι κυνηγετικές τους ικανότητες αναγνωρίστηκαν από τους Βίκινγκς, που τις επέλεξαν για συνταξιδιώτες τους στα μακρινά τους ταξίδια, για να τους προστατεύουν από τα τρωκτικά.

​

Μετά από σχεδόν 4000 χρόνια ύπαρξης στα σκανδιναβικά δάση, η φυλή κινδύνευσε να εξαφανιστεί κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου. Έτσι ξεκίνησε η εκτροφή τους ώστε να διασωθεί αυτή η υπέροχη φυλή.Στην αρχή μάλιστα διασταύρωναν γάτες με γενεαλογικό δέντρο (pedigree) με άγριες γάτες που ζούσαν στη σκανδιναβική εξοχή,ώστε να διευρύνουν τη γενετική βάση της φυλής χωρίς να χάσει τα φυσικά της χαρακτηριστικά. Η γάτα του Νορβηγικού Δάσους αναγνωρίστηκε επίσημα από τον CFA μόλις το 1993. Μια και πρόκειται για γηγενή πληθυσμό γατών, κι όχι για κάποια «κατασκευασμένη» φυλή μέσω επιλεκτικής εκτροφής, οι γάτες αυτές δεν βαρύνονται από τα συνηθισμένα κληρονομικά προβλήματα των περισσοτέρων φυλών.

​

Πρόκειται για πολύ μεγαλόσωμες γάτες, με τους αρσενικούς εκπροσώπους της φυλής να φτάνουν τα 10 κιλά. Η ανάπτυξή τους ολοκληρώνεται στα τέσσερά τους περίπου χρόνια. Το μεγάλο τους σώμα καλύπτει πυκνό τρίχωμα συνήθως ραβδωτού σχεδίου, αλλά υπάρχουν πολλοί χρωματισμοί που γίνονται δεκτοί, όπως μπλε, μαύρο, λευκό, δίχρωμο, και άλλα. Απαγορεύονται φυσικά οι χρωματισμοί που προδίδουν διασταύρωση με άλλες φυλές,όπως οι point,το λιλά και το σοκολά. Τα μάτια τους,αμυγδαλωτά και με ελαφριά κλίση προς τα πάνω από τη μία πλευρά, μπορεί να χρωματίζονται από βαθύ γαλάζιο ως ζωηρό πράσινο ή χάλκινο, ανάλογα με το χρωματισμό. Το ισοσκελές τριγωνικό κεφάλι, τα αυτιά που είναι φαρδιά στη βάση και καταλήγουν σε μυτερές τούφες όμοιες με του λύγκα, οι τούφες στο εσωτερικό των αυτιών, το δυνατό πηγούνι, το ίσιο προφίλ, η φουντωτή και μακριά ουρά, η στιβαρή κατανομή, και φυσικά η πλούσια χαίτη τους, τους χαρίζουν τη γοητευτική όψη ενός μεγάλου αίλουρου.

​

Η εντελώς διαφορετική τους όψη τους καλοκαιρινούς και τους χειμερινούς μήνες, κάνει κάθε μια από αυτές να μοιάζει σχεδόν με…δύο γάτες. Η πλούσια χαίτη τους που τις κάνει να μοιάζουν με λιοντάρια, χάνεται το καλοκαίρι και το κοντό υπόστρωμα του τριχώματός τους τις προστατεύει από τη ζέστη. Το τρίχωμά τους είναι μακρύ, τραχύ, και αδιάβροχο σε μεγάλο βαθμό, ώστε να τις προστατεύει από τη βροχή και το χιόνι. Δεν απαιτούν την περιποίηση που χρειάζονται άλλες μακρύτριχες φυλές, γιατί η φύση έχει προνοήσει ώστε να μην κάνουν εύκολα κόμπους. Βλέπετε στο δάσος δεν υπάρχουν και πολλές χτένες και κομμωτές!

​

Παρόλο το μεγάλο τους μέγεθος, οι καλοκάγαθες αυτές γάτες απολαμβάνουν την ανθρώπινη συντροφιά, όπως και τη συντροφιά άλλων ζώων. Πρόκειται για πολύ κοινωνικά ζώα, που γίνονται προστατευτικά με τα μέλη της οικογένειάς τους και προσαρμόζονται πολύ εύκολα. Απεχθάνονται τη βία και θα τη χρησιμοποιήσουν μόνο όταν δεν υπάρχει κανένας άλλος τρόπος να χειριστούν μια δύσκολη κατάσταση. Είναι πιστά στην οικογένειά τους,που για αυτά είναι η αγέλη τους,οπότε μην ξαφνιαστείτε αν σας απευθύνουν το λόγο με τον ίδιο τρόπο που το κάνουν στις άλλες γάτες,ή περιμένουν από εσάς να παίξετε και να συμπεριφερθείτε σαν γάτα. Πολλοί ιδιοκτήτες αναφέρουν ότι οι γάτες τους προσπάθησαν να τους μάθουν να κυνηγούν, τους αφήνουν θηράματα στο κατώφλι,και φέρνουν πίσω παιχνίδια που τους πετούν,σαν σκύλοι. Κάποιες μάλιστα ακολουθούν τους ιδιοκτήτες τους στο ψάρεμα,μη διστάζοντας να βουτήξουν από την όχθη στο ποτάμι ή στη λίμνη,για να πιάσουν μόνες τους ένα λαχταριστό ψάρι. Καθώς είναι πολύ υπομονετικές και καθόλου αγχώδεις, αποτελούν άριστη συντροφιά για παιδιά. Αγαπούν το παιχνίδι ακόμα κι όταν ενηλικιωθούν,και συχνά τους αποδίδεται ο χαρακτηρισμός «γάτες Πήτερ Παν»,αφού ο χαρακτήρας μερικών θυμίζει πάντα γατάκι,όσο κι αν μεγαλώσουν. Συνηθίζεται να λέγεται ότι αν κάποιος συγκατοικήσει με μια γάτα του Νορβηγικού Δάσους εθίζεται τόσο που δε μπορεί να αρκεστεί μόνο σε μία,οπότε να είστε προετοιμασμένοι!