Οι γάτες του Σιάμ γοητεύουν όσους τις συναντούν, από την πρώτη φορά που τους επιτράπηκε να ταξιδέψουν μακριά από τη γενέτειρά τους, την Ταϋλάνδη, ή όπως ήταν τότε γνωστή, το βασίλειο του Σιάμ, στα τέλη του δεκάτου ογδόου αιώνα. Η λυγερή κορμοστασιά τους, η χαρακτηριστική αντίθεση των χρωμάτων τους, το μακρύ τους κεφάλι με τα κομψά χαρακτηριστικά, τα βαθιά μπλε αμυγδαλωτά τους μάτια, και το μεταξένιο τους τρίχωμα, τις έκαναν ζωντανά έργα τέχνης. Συνδυάστε αυτή την ανατολίτικη ομορφιά με την εξυπνάδα, την αινιγματική προσωπικότητα και τον αξιαγάπητο χαρακτήρα, κι έχετε την πεμπτουσία της γάτας του Σιάμ.

​

Εκείνες με τα άκρα χρωματισμού seal, που παραμένουν έως και σήμερα περισσότερο γνωστές, ήταν οι πρώτες που έκαναν την εμφάνισή τους. Με τα σκούρα καφέ, σχεδόν μαύρα άκρα τους, και το απαλό κρεμ σώμα τους, προκαλούσαν αίσθηση κι ενθουσιασμό στα πλήθη. Παρότι γάτες του Σιάμ με σοκολά πόδια, ουρά, «μάσκα» ,αυτιά και σχεδόν λευκό σώμα έκαναν την εμφάνισή τους από καιρό σε καιρό, ήταν εκείνες με του μπλε χρωματισμού που κέρδισαν δεύτερες επίσημη αναγνώριση το 1934.

Οι πραγματικές απαρχές της φυλής των γατών του Σιάμ έχουν χαθεί, οι ερευνητές όμως είναι σχεδόν σίγουροι ότι τοποθετούνται στην ανατολική Ασία. Χειρόγραφα από την Ayudha, την αρχαία πρωτεύουσα του Σιάμ, της σημερινής Ταϋλάνδης, μιλούν για μια γηγενή φυλή γάτας με σκούρα άκρα. Σε ένα από αυτά τα χειρόγραφα, το Cat Book Poems, που χρονολογείται από το 1350, παρουσιάζονται εικόνες γατών με ανοιχτόχρωμο σώμα και μαύρη «μάσκα», αυτιά, πόδια και ουρά. Έζησαν πάνω από δύο αιώνες στα βασιλικά παλάτια της Μπανγκόκ μαζί με την αριστοκρατία και τους βασιλείς της εποχής. Όσες δε μοιράστηκαν τη ζωή τους με αυτοκράτορες, την πέρασαν σε ναούς, με μοναχούς να τις υπηρετούν, μια και θεωρούνταν όχι απλά πολύτιμες, αλλά και ιερές. Κάτοχοί τους ήταν αυστηρά βασιλείς και μοναχοί, καθώς ήταν μια απαγορευμένη πολυτέλεια για τους κοινούς θνητούς.

​

Οι πρώτες γάτες του Σιάμ που εμφανίστηκαν στην Αγγλία ήταν δώρο ενός Πρέσβη του Σιάμ που τις έφερε μαζί του όταν επέστρεψε στην πατρίδα του. Άρχισαν να εμφανίζονται σε αγγλικές εκθέσεις μορφολογίας σχεδόν αμέσως, και σε αμερικανικές στις αρχές του εικοστού αιώνα. Οι Σιαμέζες έκαναν το… ντεμπούτο τους στην Ευρώπη στην έκθεση μορφολογίας στο Crystal Palace του Λονδίνου, το 1871. Το 1879 έφτασε η πρώτη γάτα του Σιάμ στην Αμερική, δώρο στη σύζυγο του Προέδρου Rutherford Hayes, από τον αμερικανό Πρέσβη στη Μπανγκόκ.

​

Οι γάτες του Σιάμ που ανήκουν σε αυτή την ομάδα έχουν γκριζογάλανα άκρα, με σώμα σε ψυχρή υπόλευκη απόχρωση. Ακολούθησε η αναγνώριση των σοκολά Σιαμέζων, ενώ η αναγνώριση του χρωματισμού λιλά το 1955 συμπλήρωσε το … χρωματολόγιο της φυλής. Οι λιλά γάτες του Σιάμ έχουν άκρα γκρίζα με σχεδόν ροζ απόχρωση και λευκό σώμα, κάτι που τις κάνει να μοιάζουν ακόμη πιο αιθέριες. Στη δεκαετία του ’70 έκαναν την εμφάνισή τους οι πρώτες Σιαμέζες με ραβδωτά, κόκκινα και κρεμ άκρα, ενώ το 1989 αναγνωρίστηκαν επισήμως κι εκείνες με ασημένιο και καπνιστό χρωματισμό. Η γάτα του Σιάμ είναι η «μητέρα» διαφόρων φυλών, όπως της Μπαλινέζας και της Ανατολίτικης κοντότριχης και μακρύτριχης, «δανείζοντας» το χρωματισμό της και σε πολλές άλλες φυλές.

​

Παρότι το χρώμα των άκρων είναι προφανώς το πιο αναγνωρίσιμο χαρακτηριστικό της συγκεκριμένης φυλής, η σωματοδομή της είναι επίσης χαρακτηριστική. Η γάτα του Σιάμ είναι μια σπουδή στο μήκος. Από τις πρώτες αναφορές περιγράφεται με μακρύ, στενό, τριγωνικό κεφάλι και λυγερές γραμμές σώματος. Το μυώδες, κυλινδρικό σώμα στηρίζεται σε μακριά πόδια και καταλήγει σε έναν κομψό σαν κόσμημα λαιμό. Η ουρά είναι επίσης μεγάλη σε μήκος, χωρίς κόμπους, με μυτερή απόληξη. Το κοντό, στιλπνό τρίχωμα που αγκαλιάζει το κορμί της αναδεικνύει τέλεια τις γραμμές του σώματος. Το μακρύ κεφάλι συμπληρώνεται από ένα απολύτως ίσιο προφίλ και ένα σαγόνι που ακολουθεί τις γραμμές του κεφαλιού. Κοιτάζοντάς το από μπροστά το σχήμα του προσώπου εμφανίζει μια απαλή καμπύλη που συμπληρώνεται με μεγάλα, τρίγωνα αυτιά. Το βλέμμα μας μαγνητίζουν τα μεγάλα, αμυγδαλωτά μάτια που δεσπόζουν στο πρόσωπο. Πάντα σε βαθύ, πλούσιο μπλε χρώμα, είναι τοποθετημένα με ελαφριά κλίση της εξωτερικής τους γωνίας προς τα πάνω. Ακόμη κι αν μπορεί κάποιος να αντισταθεί στα υπόλοιπα χαρακτηριστικά αυτής της γάτας, δε θα μπορέσει να ξεφύγει από τη μαγεία αυτών των εκφραστικών ματιών που ακτινοβολούν αγάπη κι εξυπνάδα.

 

Ο χαρακτηριστικός χρωματισμός των Σιαμέζων οφείλεται σε μια μορφή μερικού αλμπινισμού και ονομάζεται χρωματισμός Ιμαλαΐων. Απαντάται σε αρκετά θηλαστικά, συμπεριλαμβανομένων κουνελιών και κατσικών, που προέρχονται από την περιοχή των Ιμαλαΐων. Το ακριβές χρωματικό αποτέλεσμα του συγκεκριμένου γονιδίου εξαρτάται από τη θερμοκρασία, μια και επιτρέπει το χρώμα να εκδηλωθεί μόνο στις ψυχρές περιοχές του σώματος, όπως είναι τα αυτιά, το πρόσωπο, τα πόδια και την ουρά. Στις γάτες που ζουν σε θερμότερα κλίματα, η αντίθεση ανάμεσα στο χρώμα των άκρων και του σώματος δεν είναι τόσο έντονη, αντιθέτως, οι γάτες που ζουν σε ψυχρά κλίματα εμφανίζουν πολύ εντονότερη αντίθεση. Τα γατάκια αυτού του χρωματισμού γεννιούνται λευκά, με ροζ απόχρωση δέρματος, καθώς η θερμοκρασία μέσα στη μήτρα είναι ομοιογενής και άνω των 37 βαθμών Κελσίου, ενώ το χρώμα τους αρχίζει να εμφανίζεται μερικές μέρες μετά τη γέννησή τους. Θερμοκρασίες από 37 βαθμούς Κελσίου και άνω δεν επιτρέπουν στα ένζυμα να χρωματίσουν το τρίχωμα που καλύπτει το σώμα, τα άκρα όμως, τα οποία συνήθως έχουν χαμηλότερη θερμοκρασία, εμφανίζουν τον ανάλογο χρωματισμό. Ο συνδυασμός των συγκεκριμένων ενζύμων με κάποια γονίδια που τροποποιούν το χρώμα ,μας χαρίζει τους διαφορετικούς χρωματισμούς των γατών του Σιάμ. Αυτό σημαίνει ότι αν κι ένας έμπειρος εκτροφέας της φυλής μπορεί σε γενικές γραμμές να προβλέψει τα χρώματα που θα προκύψουν από ένα συγκεκριμένο ζευγάρωμα, δε μπορεί να είναι σίγουρος για το χρώμα του κάθε μικρού παρά μετά το πρώτο δεκαήμερο ζωής του, μερικές φορές κι ακόμα αργότερα.

 

Αυτή η αρχαία φυλή, ίσως η αρχαιότερη όλων των γατών, επικοινωνεί καλύτερα και περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη. Η φωνή της γάτας του Σιάμ είναι παροιμιώδης, ενώ χρησιμοποιούν και τη φωνή και το σώμα τους για να επικοινωνήσουν. Συχνά οι ιδιοκτήτες τους υποστηρίζουν ότι πρέπει να ζουν σε ζευγάρια, ώστε να απασχολούν η μία την άλλη όταν οι άνθρωποί τους λείπουν από το σπίτι, διαφορετικά θα πρέπει να είστε έτοιμοι να παρατήσετε οτιδήποτε κάνετε μόλις μπείτε στο σπίτι, για να περάσετε τουλάχιστον ένα μισάωρο ακούγοντας «τα νέα της ημέρας» από την αγαπημένη σας Σιαμέζα. Οι γάτες του Σιάμ είναι πανέξυπνες και πάντα έχουν πολλά να πουν, ενώ τους αρέσει να έχουν πάντα την… τελευταία κουβέντα. Είναι οι απόλυτες ανθρωποκεντρικές γάτες, λατρεύουν να κάθονται στην αγκαλιά σας, στο κρεβάτι σας, στον καναπέ σας, και φυσικά θα βρουν την καλύτερη θέση στην καρδιά σας! Οι Σιαμέζες είναι χαριτωμένες, ζωηρές, κομψές, λυγερές, δυνατές, μυώδεις, απαιτητικές, ομιλητικές, και πολύ ευφυείς. Είναι επίσης πολύ κοινωνικές και το κέντρο της ύπαρξής τους είναι ο άνθρωπος. Χρειάζονται την ανθρώπινη παρουσία για να «ανθίσουν».

 

Αποτελούν τον ιδανικό σύντροφο για κάποιον που ψάχνει ένα κατοικίδιο με το οποίο θα «συνομιλεί» και θα περνά ώρες παίζοντας. Είναι εξαιρετικές με τα παιδιά και άλλα κατοικίδια. Δείχνουν έντονα την αγάπη τους, είναι πολύ πιστές, ενώ διαθέτουν δυνατό ένστικτο. Είναι πολύ παιχνιδιάρες και μπορούν να περάσουν ολόκληρες ώρες διασκεδάζοντας ακόμα και με το πιο μικρό παιχνίδι. Διαλέγουν τα αγαπημένα τους παιχνίδια και συνεχίζουν να έχουν διάθεση να παίξουν μαζί τους και με τον ιδιοκτήτη τους για όλη τους τη ζωή. Συχνά μαθαίνουν ακόμη κι από μόνες τους να επιστρέφουν στο χέρι του ιδιοκτήτη τους το παιχνίδι που τους πετά, όπως κάνουν οι σκύλοι. Λατρεύουν να κοιμούνται μαζί με τις υπόλοιπες γάτες του σπιτιού, με τους σκύλους, τους ανθρώπους, οποιονδήποτε τους προσφέρει ζεστασιά και… χουζούρεμα. Θα χωθούν κάτω από τα σκεπάσματά σας για να κουλουριαστούν στην αγκαλιά σας με τον ίδιο τρόπο που θα ξαπλώσουν στο πιο ηλιόλουστο σημείο του σπιτιού, καθώς λατρεύουν τη ζέστη.